„Czerwone oko” to antologia opowiadań postapokaliptycznych, których fabuła osadzona jest w świecie gry fabularnej Neuroshima, świecie zatrutym, wyniszczonym długą wojną, w którym na zgliszczach cywilizacji toczy się walka o przetrwanie.

Autorzy prezentują wiele jego odcieni – krwawe i ponure, przerażające i okrutne, ale i wesołe, zawadiackie i lekkie. W swych tekstach odwołują się do różnych gatunków i stylistyk – mamy tu zarówno opowiadanie akcji, jak i czarny kryminał, groteskową komedię i ponurą, depresyjną opowieść. Nie zabrakło także horroru. Scenerię opowiadań tworzą śmiercionośne pustkowia, ruiny miast, podziemne laboratoria i osady nowego świata. Bohaterowie zmagają się nie tylko ze zmutowanymi bestiami, maszynami, lecz również - a może przede wszystkim – z drugim człowiekiem i samym sobą.

W antologii postawiono na różnorodność ujęć i – przede wszystkim – ich miodność, sugestywność i przyjemność lektury. Stanowi ona jakby szkic możliwości oferowanych przez podgatunek science-fiction, jakim jest postapokalipsa. Dlatego też opowiadania trafiają nie tylko w gusta fanów Neuroshimy, ale sympatyków postapokalipsy w ogóle.